ಕವಿತೆ...

ಕವಿತೆ...

ಬೆರಳಲ್ಲಿ ಪದೇ ಪದೇ 
ಪಲ್ಟಿ ಹೊಡೆಯುವ 
ಪದ, ಪೆನ್ನಿನ ಸರ್ಕಸ್ಸು,

ಗಾಳಿಯಲಿ ಗೀಚಿ 
ಒಮ್ಮೆ ಕಂಡು ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಅಳಿಯುವ 
ಅವಳನ್ನೇ ಹೋಲುವ ಖಯಾಲಿ, 

ಎಷ್ಟೇ ವರ್ಣಿಸಿದರೂ 
ಅಳಿಯದೆ ಉಳಿಯುವ 
ಅಸಮಾಧಾನ,

ಆಗಾಗ ಪದಗಳಗೆತಕ್ಕೆ 
ಸ್ಪಂದಿಸುವ ತಲೆಕೆರೆತ,

ಅವಳತ್ತ ಕವಿತೆಯಾಗಿ 
ಗಾಳಿಗೆ ಹಾರಿ ಹೋದ 
ಹಾಳೆಗಳ ಫಳ ಫಳ ಸದ್ದು 

ಎಲ್ಲ ಸೇರಿ 
ಇಂದು ಇನ್ನೊಂದು ಕವಿತೆಯಾಯ್ತು...

ರುದ್ರಪ್ಪ...